محتوای تکمیلی درس بهار شیراز
لطفعلی صورتگر، شاعر، نویسنده، مترجم و استاد دانشگاه بود. وی در سال 1279 ش در شهر شیراز دیده به جهان گشود. پدر او میرزا آقا خان نام داشت و جدش آقا لطفعلی از نقاشان زبدة قرن 13 بوده است که کارهای او در موزه‌های پاریس و لنینگراد موجود است و بهایی گزاف دارد.
استاد صورتگر تحصیلات ابتدایی را در شیراز به پایان رساند و سپس برای ادامة تحصیل راهی کشور هند شد. پس از بازگشت به ایران در اداره‌های دارایی و فرهنگ مشغول خدمت شد. استاد صورتگر در شیراز موفق به کسب مجوز انتشار مجله‌ای به نام «سپیده دم » شد.
در سال 1306 برای ادامة تحصیل راهی لندن شد و موفق به کسب دکترا در رشتة زبان و ادبیات انگلیسی گردید. عنوان رسالة دکترای او «نفوذ ادبیات فارسی در ادبیات انگلستان در قرن پانزدهم و شانزدهم میلادی» بود.
استاد پس از بازگشت به ایران به تدریس ادبیات فارسی و انگلیسی در دانشگاه پرداخت و چندی نیز ریاست دانشگاه شیراز را بر عهده داشت. مدتی نیز مدیریت مجلة «آموزش و پرورش» را بر عهده گرفت. استاد صورتگر از اعضای فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی بود.تالیفات وی عبارتند از، كتابهای : دیوان شعر، سخن سنجی، ترجمة عشاق ناپل، ادبیات غنایی ایران، اصول علم اقتصاد و تجارت ، ترجمه مقالات بایكن انگلیسی ،تاریخ ادبیات انگلیسی در دو جلد ـ ادبیات توصیفی و مقالات بسیاری كه در جراید و مجلات به طبع رسیده است. دكتر صورتگر در سال ۱۳۴۸ دارفانی را وداع گفت. مجموعه اشعارش در حدود هشت هزار بیت است. دكتر غلام حسین یوسفی در كتاب چشمه روشن، اینطور از ایشان یاد می كند:
«زبان شعر دكتر صورتگر،در عین برخورداری از واژگان و شیوه فصحای پیشین زبانی است پر مایه و خلاق و تركیبهای خوش آهنگ و احیاناً نو پدید در شعرش كم نیست. شعر او را ره وقت می خوانیم در ما اثر می كند و دریغ می خوریم كه كاش او آثار بیشتری از این دست سروده بود.»
نمونه ای از اشعار وی :
«مرغ شب»
ندانی ز مرغان چرا مرغ شب
ز هستی نشانی جز آواش نیست
بنالد به بستان شبان دراز
تو گویی كه امید فرداش نیست
مر او را یكی آسمانی نواست
اگر چهره مجلس آراش نیست
چه غم گر نداند ز یك نغمه بیش
كه در دلكشی هیچ همتاش نیست
من و مرغ شب گر بیدن سرخوشیم
كسی را به ما جای پرخاش نیست
استاد صورتگر در سوم مهر ماه 1348 در شهر شیراز بدرود حیات گفت و در همان شهر به خاک سپرده شد.
موفق باشید.
نام او بهترین سرآغازاست